Η οικολογική BP και η κακιά Mobil-Exxon

Εδώ και 10 χρόνια η ΒΡ προσπαθεί να γίνει και σε μεγάλο βαθμό το έχει καταφέρει να είναι η αγαπημένη πετρελαϊκή εταίρια του κόσμου. Με νέο όνομα Beyond Petroleum και μια πανακριβή καμπάνια δημοσίων σχέσεων κάνει positioning σαν η εταίρια που ενδιαφέρεται για το περιβάλλον.

Δεν ήμουν ποτέ οπαδός του corporate social responsibility. Πιστεύω ότι αν κάποιος θέλει να κάνει φιλανθρωπία ας δημιουργήσει πλούτο στην αγορά και μετά ας τα δώσει όπου θέλει -αλά Bill Gates. Ο ρόλος όμως των εταιρείων είναι να αυξήσουν τα κέρδη (κακιά λέξη στην Ελλάδα) των μετόχων τους και κατά συνέπεια να υπηρετήσουν την κοινωνία παράγοντας και προσφέροντας τα προιόντα που ζητάει η αγορά όσο γίνεται καλύτερα. Με αυτό το κριτήριο η ΒΡ δεν είναι επιτυχημένη. Η μετοχή της έχει απόδοση απο την αρχή του έτους 7.5% και τα τελευταία 5 χρόνια 36.14% όταν η «κακιά» Mobil-Exxon έχει προσφέρει 24.5% και 69% αντίστοιχα. Σαν μέτοχος, σαν αγορά και σαν κοινωνία θα προτιμούσα να έχω την Mobil-Exxon απο την BP.

«Ναι αλλά τουλάχιστον η ΒΡ είναι φιλική στο περιβάλλον και επενδύει πολλά κεφάλαια σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας».
Καταρχήν η ΒΡ παραμένει κατεξοχήν πετρελαική εταιρία και το πετρέλαιό της βρωμίζει όσο βρωμίζει το πετρέλαιο της Mobil-Exxon. Μετά, η απόδοση του εναλλακτικού προγράμματος της είναι εξαιρετικά πενιχρή και σε επίπεδο κερδών αλλά και σε επίπεδο τεχνολογικής ανάπτυξης. Και βεβαίως βεβαίως, έχουμε και το πρόσφατο συμβάν με τον σάπιο αγωγό της Αλάσκας. Ενώ είχε βρέθει σημαντική διαρροή 5 μήνες πριν (300,000 γαλόνια), ο αγωγός ελέγχθηκε και η μεγάλη φθορά ανακαλύφθηκε μόνο αφού το ζήτησαν οι ομοσπονδιακές αρχές. Ίσως να ήταν απλώς ένα απρόβλεπτο ατύχημα. Ίσως. Από ότι λένε όμως τώρα οι ειδικοί, η ΒΡ δεν είχε τα σωστά συστήματα ελέγχου του αγωγού. Να μην πάμε και στο πρόσφατο ατύχημα στο διυλιστήριο της ΒΡ στο Texas City με 15 νεκρούς εργάτες και εκατοντάδες τραυματίες. Η κακιά Mobil-Exxon που κυνηγάει μόνο το κέρδος δεν είχε ατυχήματα τα τελευταία 20 χρόνια. Ίσως επειδή η Mobil-Exxon ξέρει να βάζει τα λεφτά της με κριτήρια αγοράς εκεί που πρέπει και όχι σε δημόσιες σχέσεις.

Η γνώμη του ΠΑΣΟΚ εναντίον της γνώμης της αγοράς

Από το ημερήσιο οικονομικό δελτίο περί πωλήσεως της Εμπορικής:

Την έντονη διαφωνία του επανέλαβε το ΠΑΣΟΚ. «Η κυβέρνηση πιστή στην αρχή της «αγοράζουμε ακριβά - πουλάμε φτηνά» με τις ενέργειες της μεθόδευσε και προχωράει στο ξεπούλημα της Εμπορικής Τράπεζας για εισπρακτικούς λόγους, βασιζόμενη δήθεν στις κατά παραγγελία γνωμοδοτήσεις των ακριβοπληρωμένων και με αδιαφανείς διαδικασίες επιλεγμένων συμβούλων της», δήλωσε η υπεύθυνη του Τομέα Οικονομίας Βάσω Παπανδρέου. Οι ευθύνες της κυβέρνησης και των διοικήσεων των ασφαλιστικών ταμείων είναι τεράστιες και θα αποδοθούν» πρόσθεσε η κυρία Παπανδρέου.

Φτηνή την βρήκε την τιμή το ΠΑΣΟΚ, προφανώς θα ξέρει καλύτερα απο την αγορά και τα I-Banks του Λονδίνου (τα οποία έχουνε κοινό συμφέρον με το ελληνικό δημόσιο να πουληθεί όσο πιο ακριβά γίνεται η Εμπορική). Μάλλον θα έχει δικό του FIG corporate valuation team. Αλλά αφού έχουνε ανώτερη γνώση από την υπόλοιπη αγορά γιατί δεν ανοίγουνε και κάνα hedge-fund στην Χαριλάου Τρικούπη να βγάλουνε κάνα φράγκο ενόψει εκλογών;

Θα αποδοθούνε και ευθύνες, απειλεί η Βασούλα. Με τις εύθυνες των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ που μας κατάντησαν οικονομικούς ουραγούς στην Ευρώπη τι θα γίνει;

Μάντεψε ποιός...

Από το ημερήσιο πολιτικό δελτίο (01/08/2006):

« Έφεση κατά της απόφασης της Εισαγγελίας της Βέρνης για άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών που εκτιμάται ότι σχετίζονται με τα αντισταθμιστικά οφέλη από την αγορά των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων μεσαίου βεληνεκούς TOR-M1 κατέθεσε την περασμένη Παρασκευή, δέκα λεπτά πριν από τη λήξη της σχετικής προθεσμίας, ελβετικό δικηγορικό γραφείο. Η έφεση δίνει νέα παράταση στην υπόθεση και, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της Βουλής και πρόεδρο της Εξεταστικής Επιτροπής, Γιάννη Τραγάκη, «κάποιοι έχουν συμφέρον να μην ανοίξουν οι λογαριασμοί και επιδιώκουν με ενστάσεις την καθυστέρηση της διαδικασίας».

Αθάνατα πράσινα λαμόγια...

Israel, as Greece with a lag

A historical and glorious nation used to have no land of its own. After many centuries and lots of struggles, its influential and well organized Diaspora manages to take control of a small land with certain historical claims and create a country as a basis for the national resurrection. What follows is a period of enormous cultural and economic success, and most crucially a period of territorial expansion.
That is a common tale of two nations, Greece in early 19th century and Israel in the 20th century (1). The driving force behind this success was the “Great Idea” (“Μεγάλη Ιδέα”) in Greece and “Zionism” in Israel. The underlying structures, mechanisms and to a great extent results are the same.

The end of the story for Greece was bitter but hopeful. In all their zeal for the glory of Greece, Greeks went a bit too far inside Turkey. Eventually, the national disaster of 1921 (“Μικρασιατική καταστροφή”) sealed the borders with blood and terminated the territorial expansion of this country. After that, the energy of the nation was focused in “organic growth”, the new battles were in the social, economic and cultural arenas -with admittedly positive results (2).

Contrary to expansionist 19th century Greece, Israel's assertiveness was mostly driven by its hostile neighbors; however the critical issue remains the same: realizing the limitations of the nation and settling the borders. Israel luckily did not face any disaster up to now. Ariel Sharon was a statesman who tried to finish the territorial issue while Israel is still the strongest player in the region, on his country’s terms. He dared to face first the leftwing peaceniks and then the ultra-orthodox fanatics and unilaterally remove the settlers from Gaza and parts of West Bank. But Sharon is not there anymore and Olmert looks too clumsy to finish the job of his predecessor. We all hope that it will not take a disaster for Israel to be done with the territorial issue.

___________
(1). It can be fairly argued that the same historical pattern of a strong national ideology that initially can successfully lead new nations but eventually reaches its limitations, can be seen elsewhere, e.g. Japan and Germany.
(2) A couple of Nobels, relative economic and political success unseen before in the most backwarding region of the Europe, the Balkans.