Η αιώνια απορία κάθε φιλελεύθερου στην Ελλάδα είναι: η εκάστοτε κυβέρνηση δεν ξέρει, δεν θέλει ή δεν μπορεί να κάνει μεταρρυθμίσεις; Οι κυβερνήσεις Παπανδρεόυ προφανώς δεν ήξεραν τι γίνεται στον πλανήτη Γη (ζούσανε σε ένα άλλο πλανήτη μαζί με τον Καντάφι και τον Ορτέγκα). Ό Μητσοτάκης ήξερε και ήθελε, αλλά δεν μπόρεσε. Ο Σημίτης ήξερε αλλά δεν ήθελε ("δεν θα γίνουμε εμείς Ιρλανδία..."). Ο Καραμανλής τι; Σίγουρα ξέρει, αλλά γιατί δεν κάνει μεταρρυθμίσεις τόσα χρόνια; Δεν θέλει ή δεν μπορεί; Η απάντηση δόθηκε αυτή την εβδομάδα με το νομοσχέδιο του σύντροφου Αλογοσκούφη για την απαγόρευση ιδιωτών επενδυτών να αποκτήσουν, χωρίς κυβερνητική έγκριση, ποσοστό άνω του 20% εταιρειών "εθνικής στρατηγικής σημασίας". Η κυβέρνηση Καραμανλή δεν θέλει μεταρρυθμίσεις, τέλος.
Η θεσμική πλευρά του νομοσχεδίου καλύπτεται από την ανακοίνωση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας. Αυτό που έχει ενδιαφερόν όμως είναι η στρατηγική πλευρά του ζητήματος. Εδώ έχουμε το μεγαλύτερο ελληνικό private equity fund να προσπαθεί και να βρίσκεται κοντά σε ότι δεν μπόρεσε να κάνει μια γενιά φιλελεύθερων πολιτικών, την ιδιωτικοποίηση και αναδιάρθρωση του ΟΤΕ, το σύμβολο του κρατισμού στην Ελλάδα. Αυτή θα ήταν μια μεγάλη νίκη για τον οικονομικο φιλελευθερισμο στην Ελλάδα (μην ξεχνάμε ότι η μοναδική νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που είχε ποτέ η Ελλάδα έπεσε στη μάχη για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ). Ακόμα καλύτερα για την κυβέρνηση, θα είχε και ελάχιστο πολιτικό κόστος αφού θα γινόταν από πρωτοβουλία ιδιωτών στο πλαίσιο της (όποιας) ελεύθερης αγοράς εγγυάται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρόλαυτα, ο σύντροφος Αλογοσκούφης είπε όχι, γιατί κρατάει τον ΟΤΕ για "στρατηγικό επενδυτή" (ότι και να σημαίνει αυτό) -ο οποίος όμως δεν έχει βρεθεί τα τελευταία 15 χρόνια γιατί απλούστατα κανείς δεν θεωρεί τον ΟΤΕ υγιή επιχείρηση, κατάλληλο για οποιαδήποτε "στρατηγική" επένδυση.
Η κυβέρνηση είχε στο πιάτο, στο στόμα μάλλον, την ευκαιρία για την πρώτη μεγάλη μεταρρύθμιση που θα άλλαζε το τοπίο στις τηλεπικοινωνίες, αλλά την έφτυσε. Προσωπικά δεν θα πόνταρα τα λεφτά μου ότι θα γίνει κάποια σημαντική μεταρρύθμιση οπουδήποτε αλλού και αυτή την τετραετία.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Εύστοχο το σχόλιο,όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη μπορεί να έκανε βήματα προς τον οικονομικό φιλελευθερισμό,αλλά δεν είχε καμμια σχέση με τον κοινωνικό φιλελευθερισμό.
Εκτός αν το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων της Ν.Δ. που είναι από υπερσυντηριτικοί χριστιανοφονταμεταλιστές έως χουντοβασιλικοί έγιναν φιλελεύθεροι και δεν το έμαθα ακόμα.
Post a Comment