17η Σεπτεμβρίου, μερικές σκόρπιες...

Για την Φιλελεύθερη Συμμαχία: οι 7500 ψήφοι είναι μάλλον ok για ένα κόμμα outsiders που δεν υπήρχε τον Φεβρουάριο, παρολαυτά δύο παρατηρήσεις:
Το κόμμα έχει αρχίσει και γέρνει επικύνδινα προς τα αριστερά. Ο πειρασμός για τα πιασάρικα είναι μεγάλος, αλλά τα εύκολα συνθήματα τύπου αποποινικοποίηση ναρκωτικών και χωρισμός κράτους-εκκλησίας (σωστά και τα δύο), δεν θα είναι ποτε αρκετά για να ξεχωρίσουν την ΦΣ από κάθε δεύτερο αριστερό κόμμα. Την διαφορά θα κάνουν μόνο οι ιδέες του οικονομικού φιλελευθερισμού.
Επίσης, φάνηκε ότι το internet σαν μέσο πολιτικής επικοινωνίας για μαζικές προεκλογικές καμπάνιες προς το πάρον δεν είναι αρκετό. Χρείαζεται πρόσβαση σε παραδοσιακά μέσα και γι’αυτό χρειάζεται αποτελεσματικό funding, donors κλπ.

Κατά τ’άλλα ο Γιωργάκης πέρασε και δεν ακούμπησε και καλά να πάθει, στον 21ο αιώνα τα φαντάσματα της "δεξιάς" δεν μπορούν να αναπληρώσουν τις ιδέες. Ο Βενιζέλος-Τούρκογλου με τον μακιαβελική του ευφυία κερδίζει απρόσδοκητα γρήγορα την αντιπάθεια του κόσμου, Βάγγελη πρόσεχε.

Τελευταίο, έχει πλάκα να ακούς αγανακτησμένους αριστερούς να επικαλούνται το 3.8% του ΛΑΟΣ σαν απόδειξη βλακείας των ελλήνων, ενώ παραβλέπουν τον ροζ ελέφαντα με το 8.1%...

Ποιοί είναι στην Φιλελεύθερη Συμμαχία;

Προεκλογικό το post, μαρτυρία εκ των έσω για το profile των μέλων της ΦΣ:
political junkies που τα βρήκαν στο ίντερνετ, νεοφιλελεύθεροι προδομένοι από την ΝΔ τής λαϊκής δεξιάς, αριστεροί που καταλαβαίνουν βασικά οικονομικά, πιτσιρικάδες από λαϊκές περιοχές που κατάφεραν με σκληρή δουλειά να αλλάξουν την ζωή τους, πιτσιρικάδες από λαϊκές περιοχές που δουλεύουν σκληρά χωρίς να αλλάζει η ζωή τους, Έλληνες του εξωτερικού που ελπίζουν για την πατρίδα, αναγνώστες του Economist, γιατροί που θέλουν να υπηρετήσουν την κοινωνία σε πολλά επίπεδα, φοιτητές που καταλαβαίνουν ότι η κατεστημένη αριστερά είναι ότι πιο οπισθοδρομικό, yuppies που θέλουν να μπούνε στην πολιτική αλλά σιχαίνονται τα γλυψίματα και τους κουμπάρους...

Το παραπάνω μωσαϊκό προσωπικά με εμπνέει.

όπως με εμπνέει και το παρακάτω videaki:

H Φώφη και ο McCarthy

Το 1954, μετά από χρόνια witch-hunting κομμουνιστών από την επιτροπή McCarthy, ο νομικός σύμβουλος του στρατού Joseph Welch σε μία δημόσια σύσκεψη της επιτροπής, τα βρόντηξε: "Have you no sense of decency, sir? At long last, have you left no sense of decency?"

Κάτι τέτοιο μου ήρθε να φωνάξω όταν είδα την Φώφη, το μεγαλύτερο παράδειγμα αναξιοκρατίας στην ελληνική πολιτική σκηνή, αντί να ντραπεί και να ζητήσει συγγνώμη για την μεγαλύτερη γκάφα της δεκαετίας, να κάνει αντίθετα δηλώσεις περί "αδίστακτης δεξιάς". Το underlying assumption για το επίπεδο νοημοσύνης των ψηφοφόρων πίσω από αυτή την δήλωση είναι βαθύτατα προσβλητικό, δεδομένου ότι η δήλωση προήλθε μετά από σύσκεψη στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ.