Γίναμε Ιρλανδία!

2001: Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης δηλώνει: "Δεν θα γίνουμε Ιρλανδία!". H Ιρλανδία με την απελευθέρωση της αγοράς της στα 90s είχε πιάσει ψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης με μέση ετήσια αύξηση του ΑΕΠ κοντά στο 9% . Για κάποιο λόγο αυτή η Ιρλανδία δεν άρεσε στον Κ. Σημίτη και η Ελλάδα παρέμεινε στους χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης τροφοδοτούμενους σε μέγαλο βαθμό από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.

2009: Η Ιρλανδία με την απελευθερωμένη αγορά και την υψηλή ανάπτυξη έχει και μεγαλύτερη έκθεση (high beta) στην παγκόσμια οικονομία. Αφού διπλασίασε το ΑΕΠ της σε λιγότερο από μία δεκαετία, η Ιρλανδία περνάει μία μεγάλη, αλλά μάλλον σύντομη, κρίση. Ο μεγαλύτερος επενδυτικός κίνδυνος φαίνεται και στο 10-ετές ιρλανδικό government bond που έχει 4.686% rate (1). Για σύγκριση, η Γερμανία έχει 3.244%.

Από την άλλη, η Ελλάδα που ποτέ δεν απελευθέρωσε τις αγορές της όπως η Ιρλανδία, τουλάχιστον τώρα πρέπει να έχει περισσότερη ασφάλεια, σωστά; Λάθος. Το ελληνικό government bond έχει από τα υψηλότερα rates στο Eurozone, i.e. 4.469%. Δηλαδή, είμαστε Ιρλανδία, αλλά μόνο στις στραβές και στο downside. Ίδιο ρίσκο, χαμηλότερη απόδοση. Μάλιστα.

Παρεπιπτόντως, ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στην Καθημερινή για την κατάσταση των δημοσιονομικών μας, εδώ.

(1) Για το data point από το Bloomberg ευχαριστώ τον φίλο Elef Haim Mordehai