Τώρα με την Κοπεγχάγη πρωτοάκουσα και τον νέο μύθο των οικολόγων: εάν το κράτος επιδοτήσει τον πράσινο τομέα, όχι μόνο θα βελτιώσει το περιβάλλον, αλλά θα αυξήσει και την απασχόληση. Μία έκθεση μάλιστα της Greenpeace υποστηρίζει ότι «η πράσινη ανάπτυξη αναμένεται να αποφέρει 256.000-403.500 θέσεις εργασίας στην Ελλάδα ως το 2020». Γιούχου! Ή όχι;
Συγνώμη που χαλάω το πάρτυ, αλλά αυτό είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό.
Το πρόβλημα είναι απλό: εάν η πράσινη ανάπτυξη ήτανε οικονομικά επωφελής για την κοινωνία, τότε η αγορά από μόνη της θα δημιουργούσε τις ανάλογες θέσεις εργασίας. Εάν όμως, για να είναι βιώσιμος ο πράσινος τομέας, χρειάζεται και επιπρόσθετες επιδοτήσεις από το κράτος, τότε προφανώς δεν περνάει το τεστ αποτελεσματικότητας της αγοράς.
Κάνοντας μια αναλογία, το κράτος με την ίδια λογική θα μπορούσε να επιδοτήσει χειράμαξες που θα αντικαταστήσουν τα αυτοκίνητα και τα λεωφορεία. Εκεί να δούμε πόσες καινούριες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν για τους οδηγούς. Το πρόβλημα όμως είναι ότι θα χαθούν πολύ περισσότερες...
Για το κράτος, υπάρχουνε δύο τρόποι χρηματοδότησης των πράσινων επιδοτήσεων:
- Μεταφορά των πόρων από άλλους τομείς: μπορεί να οδηγήσει σε άυξηση της απασχόλησης μόνο εάν ο πράσινος τομέας είναι περισσότερο labor intensive (δύσκολο για καινούριες τεχνολογίες)
- Αύξηση του δανεισμού: Υποθέτωντας ότι είναι δυνατή αυτή η επιλογή, θα σημάνει περισσότερους φόρους, άρα μικρότερη κατανάλωση, άρα μικρότερη κερδοφορία των επιχειρήσεων και άρα απολύσεις στις εταιρίες εκτός του πράσινου τομέα
Για να περάσουμε από τις εικασίες στην πραγματικότητα, ας δούμε τι μας λέει η διεθνής εμπειρία μέχρι τώρα. Σύμφωνα λοιπόν με μια πρόσφατη έρευνα στην Ισπανία (παράδεισος της πράσινης ενέργειας και υποτίθεται μοντέλο προς μίμηση), κάθε πράσινη δουλειά που δημιουργήθηκε είχε κόστος πάνω από 500Κ ευρώ. Ακόμα χειρότερα, αφού χάθηκαν πόροι από άλλους τομείς, κάθε καινούρια πράσινη δουλειά κατέστρεψε 2.2 «μη πράσινες» δουλειές.
Αυτά για την πράσινη απασχόληση...
Δεν διαφωνώ ότι πρέπει να μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Ο πιο κατάλληλος τρόπος για να γίνει αυτό είναι ένας φόρος στις εκπομπές, ή το cap-and-trade. Η αγορά μετα θα βρει τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους και τεχνολογίες να προσαρμοστεί. Η κάθε προσπάθεια από το κράτος να μικρο-διαχειριστεί αυτήν την προσαρμογή δεν μπορεί παρά να είναι καταστροφική.
2 comments:
Πολύ καλό άρθρο και συμφωνώ με αυτά που λες.
Δυστυχώς, το cap and trade δεν είναι πανάκεια αλλά δε γνωρίζω κάποια καλύτερη εναλλακτική.
Σου ειπα για τη φράση "Πράσιν' άλογα". Μάλλον πρόκειται για οραματικά φληναφήματα αφού δεν βλεπω να δημιουργούν πρώτ' απ΄όλα πόρους. Αλλά βασικά επιζητούν κρατική επιχορήγηση... Άρα θα πρέπει να μιλάμε χρησιμοποιώντας τη άλλη έκδοχή του απαρέμφατου "Πράττειν" για "Πράσσειν άλογα", ή καλύτερα για τα "πράσιν' άλογα"....
Post a Comment